W ramach obchodów Roku Czesława Miłosza Fundacja “Maximum” oraz Fundacja Dom Stanisława Wyspiańskiego zapraszają na wieczór poświęcony pamięci Noblistki: “Zobaczę podszewką świata”. Rozmowy z duchem Czesława Miłosza.
Warsztaty i wieczór pamięci prowadzą: Marzena Dąbrowa-Szatko ze Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i krytyk literacki, dr Dariusz Piotr Klimczak ze Związku Literatów Polskich w Krakowie.
Projekt Fundacji „Maximum” w ramach Małopolskiego Salonu Sztuk w Szafirowej Pracowni Stanisława Wyspiańskiego przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego z Programu “Mecenat Małopolski” 2024.
ORGANIZATORZY:
Fundacja „Maximum”, Fundacja Dom Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, Małopolski Salon Sztuk
O projekcie Fundacji “Maximum”:
Czesław Miłosz – jak Elvis Presley – ŻYJE! Żyje w swoich wierszach, w pamięci – chociaż ta, jak wiadomo, jest ulotna. W wierszu pt. „Sens” z tomu „Dalsze okolice” z 1991 roku Poeta ewokował:
“Kiedy umrę, zobaczę podszewkę świata.
Drugą stronę, za ptakiem, górą i zachodem słońca.
Wzywające odczytania prawdziwe znaczenie. ”
Prawdziwe odczytanie wiedzie przez dowartościowanie poetyckiego Słowa, które „jednak zostanie raz obudzone przez nietrwałe usta”. Duch Poety jako swoisty psychopompos (starogrecki przewodnik po Zaświatach) prowadzi nas po meandrach życia nie tylko pozagrobowego (owej „podszewki świata), które jest w sumie na wyciągnięcie ręki. Jakże nie dziękować Poecie za ten dar. Poezja Miłosza jest eschatologiczna, mistyczna, transcendentalna, ponadczasowa. Miłosz jako kolejny Wieszcz, patronuje poetyckiej wzniosłości nie tylko w 2024 roku, ogłoszonym przez Senat Rzeczypospolitej „Rokiem Czesława Miłosza”. Bez tegoż „boskiego naznaczenia” świat nie tylko z wierzchniej strony byłby ubogi, nudny i pusty…
Dariusz Piotr Klimczak – Związek Literatów Polskich w Krakowie
Idea Małopolskiego Salonu Sztuk w „Szafirowej Pracowni” Wyspiańskiego grawituje wokół klimatów młodopolskich oraz motywów: Artysta i sztuka, Ludomania, Miasto, Miłość, Natura, Synteza Sztuk, Kicz i Artyzm. Projekt nawiązuje do tradycji krakowskich salonów artystycznych, gdyż jego prapremiera ma miejsce w miejscu magicznym „Szafirowej Pracowni” Wyspiańskiego na rogu ul. Krowoderskiej 79 i Alei Trzech Wieszczów w Krakowie – Mieście Literatury UNESCO.
Projekt Fundacji “Maximum” wzbogaca ofertę kulturalną poprzez realizację działań kulturalnych, animacyjnych, artystycznych chroniących dziedzictwo kulturalne Małopolski; rozwija kompetencje kulturowe mieszkańców Małopolski poprzez edukację kulturalną i animację kultury; utrzymuje tożsamość lokalną, regionalną i narodową; kultywuje ideę Małopolski wielokulturowej, swoją troską otaczając artystów z różnych kręgów w procesie dialogu, poprzez swój uniwersalizm otwierając się na wymiar światowy i ponadczasowy.
Projekt dofinansowany przez Województwo Małopolskie z Programu “Mecenat Małopolski”.
filmik z Szafirowej https://www.youtube.com/watch?v=iceHqing2rQ.
Poetessa Professoressa Marzena Dąbrowa-Szatko w Szafirowej Pracowni Wyspiańskiego otrzymuje Medal Roku Czesława MIłosza z rąk Dra Dariusza Piotr Klimczaka, 12 VI 2024, fot. T. Oratowski
POETKA:
Marzena Dąbrowa Szatko
Urodziła się i mieszka w Krakowie, gdzie ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracuje jako nauczycielka języka polskiego w jednym z krakowskich liceów. Debiutowała w 1977 roku cyklem reportaży w „Świecie Młodych”, publikowała teksty prozatorskie i wiersze w prasie młodzieżowej („Świat Młodych”,„Płomyk”, 19777 – 1980), a potem m.in. w „Studencie”, „Nowym Nurcie”, „Radostowej”, „Suplemencie” „Okolicy Poetów”, „Akancie”, „LiryDramie”. Tłumaczenia jej poezji na język niemiecki ukazały się w pismach: „Sinn und Form”, „Exempla”, „Gegenwind”, „Podium”, „Polen und Wir”, „Ossietzky”, „Westkreuz”. Jest laureatką kilkunastu ogólnopolskich konkursów literackich i – co za tym idzie – współautorką licznych wydawnictw pokonkursowych. Jej teksty można znaleźć w wielu almanachach i antologiach. Wydała dziewięć samodzielnych tomów poezji: Pory przelotne, Oficyna Cracovia, 1995; Odejście mitu, WiR PARTNER, 2000; Próba zbliżenia, Oficyna Wydawnicza „Radostowa”, 2005; Powrót na Ogrodową, Klub Artystyczno – Literacki Teatr Stygmator, 2007;Próba rekonstrukcji, Biblioteczka Zielonej Gęsi, 2008; Krajobraz z pawiem, Collegium Collumbinum, 2012; Proszę się przygotować, Wydawnictwo SIGNO, 2015 (z płytą W drogę wg projektu Bożeny Boby-Dygi); Gdzie będą nie będą, 2021; Przez ucho igielne, Biblioteka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, 2021
Od wielu lat uczestniczy w życiu kulturalnym Krakowa jako autorka projektów promujących poezję współczesnych autorów. Tworząc scenariusze widowisk poetyckich, takich jak np. „Audiotele, czyli w sieci” czy „Coś jest w powietrzu”, do udziału zaprasza młodzież licealną. Realizuje także projekty teatralne (z Teatrem Szkolnym Nietutejsi), odwołując się do twórczości klasyków – np. Różewicza, W. Gombrowicza, J. Tuwima, S. I. Witkiewicza, M. Bułhakowa, M. Frischa – oraz swoich uczniów, których twórczość literacką i artystyczną promuje na różne sposoby, także motywując do udziału w licznych konkursach, w tym scenicznych. W latach 2012 – 2017 prowadziła Koło Młodych przy KO ZLP. Od 2018 roku należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Jest związana z Teatrem Stygmator oraz Grupą Poetycką Każdy rodzi się poetą, której była współzałożycielką w 1995 r. Dokonania autorki można śledzić na: www.marzenadabrowaszatko.pl
WARSZTATY: 
Zob. https://www.facebook.com/share/p/186VoqDmsC/
Uczestnicy Warsztatów “Miłoszowych” w Szafirowej Pracowni Wyspiańskiego, fot. T. Oratowski
