 |
Ku Bogu samemu… |
| Autor: ANNA WYSOCZAŃSKA WEGEMAR |
|
| Rok i miejsce wydania: Kraków – Rzym 2010 | |
| ISBN Wydawcy: Fundacja Instytut Wydawniczy “Maximum” 978-83-61714-28-6 | |
| okładka: miękka; format: A5 | |
| seria: poezja | |
| cena: 15,00 PLN + koszty przesyłki | |
| zamówienie: wypełnij formularz |
o Autorze: ANNA WYSOCZAŃSKA WEGEMAR – urodziła się w latach 50. XX wieku w Wieruszowie. Absolwentka filologii romańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1984 roku wyemigrowała z Polski do Szwecji, gdzie pracowała w tamtejszych muzeach, bibliotekach i wydawnictwach. Korzenie religijnego, jak i artystycznego zaangażowania Anny Wysoczańskiej Wegemar wyrosły z kultury studenckiej Duszpasterstwa Akademickiego Wrocławia przy salezjańskiej parafii Najśw. Serca Jezusowego. W stanie wojennym uczestniczyła w dziełach pomocy dla rodzin dotkniętych represjami. Zarówno w Duszpasterstwie Akademickim, jak i studenckim teatrze prezentowała swoje krótkie etiudy oraz wiersze, których większość pomieszczono w niniejszym tomie.
o książce: W swojej bezpośredniej prostocie wiersze Wegemar są zapisem dialogu prowadzonego z Bogiem, a zarazem modlitewnej postawy poetki, która “bezmyślną meduzą się staje”, wypinającą “strusi kuper” (js. 10). Jest tu zatem autoironia i świadectwo “wspólnego grobu NIEZROZUMIENIA” (s. 11). Ów zapis poetyckiej naiwności każe dostrzegać dobro w przejawach zwykłego ludzkiego żywota. Ale jest także nuta pretensji, jak w wierszu Do księdza F. I:
“Dał mi ksiądz
chleba wiary skibę
skąpą
Dał mi ksiądz
łut szyderstwa
w miejsce
ojcowskiej opieki…” (s. 40).
Rozżalona istota zdradza swoją kobiecą wrażliwość, “łzawą”, zranioną. Poetka zdaje się mówić, iż pogłębiona duchowość jest potrzebna, aby nie oszaleć…
S.J.S.
PROMOCJA: Duszpasterstwo Akademickie XX. Salezjanów “MOST” we Wrocławiu, 9 listopada 2010
